بیست و پنج

خودنمایی کِی کند آن کس که واصل شد به دوست
چون نماید مه چو گردد متصل با آفتاب

کِی دهد در جلوه‌گاهِ دوست، عاشق راهِ غیر
دم مزن از عشق گر ره می‌دهی بر دیده خواب