هشتاد

وقت برقع ز رخ کشیدن نیست
رخ بپوشان که تاب دیدن نیست

بر من خسته بین و تند مران
که مرا قوّت دویدن نیست

من خود از حیرت تو خاموشم
حاجت منع و لب گزیدن نیست