صد و پانزده

کِی دیدمش که قصد دل زار من نکرد
ننشست با رقیبی و آزار من نکرد

یک شمّه کار در فنّ ناز و کرشمه نیست
کز یک نگاه چشم تو در کار من نکرد

خندان نشست و شمع شبستان غیر شد
رحمی به گریه‌های شب تار من نکرد