صد و سی و چهار

رسم؛ این می‌باشد ای دیرآشنای زودسر
آن همه لاف وفا، آخر هم‌این مقدار بود؟

یاری ظاهر چه کار آید؟ خوش آن یاری که او
هم به ظاهر یار بود و هم به باطن یار بود

کرد «وحشی» شکوه‌ی بی‌التفاتی برطرف
دردسر می‌شد و گر نه درددل بسیار بود